Inhoud
Soms lijken kinderen ouder dan 1 of 2 jaar, ondanks dat ze bijna elk soort voedsel kunnen eten, lui om te kauwen en weigeren ze vaster voedsel te eten, zoals rijst, bonen, vlees, brood of aardappelen.
Om dit probleem op te lossen, is het belangrijk om strategieën te bedenken om het kind te laten kauwen op het voedsel, zoals het laten van kleine vaste stukjes in de babyvoeding of het kneden van slechts de helft van de babyvoeding, naast veel geduld tijdens de maaltijden.
Het hebben van dit soort problemen met het voeden van hun kinderen is niet ongebruikelijk, en meestal komt dit doordat het kind een moeilijke periode heeft doorgemaakt in de vroege kinderjaren, zoals vaak stikken of ziektes hebben die het eten moeilijk maakten, waardoor ouders ze gebruikten heel vaak melk of pap, waardoor het kauwen niet voldoende werd gestimuleerd.
Hieronder volgen 5 goede strategieën om thuis te proberen en om uw kind aan te moedigen vast voedsel te eten:
1. Begin met voedsel dat uw kind lekker vindt
Beginnen met voedsel dat uw kind lekker vindt, is een belangrijke strategie om de acceptatie van een stevige maaltijd te vergemakkelijken. Dus als het kind bijvoorbeeld van gepureerde bananen houdt, moet men proberen een halve banaan aan te bieden en hem het voedsel zelf laten vasthouden om de textuur en geur te voelen. In sommige gevallen is het genoeg om deze strategie een paar dagen te herhalen voor het kind om spontaan het voedsel in zijn mond te stoppen.
2. Laat kleine stukjes in de babyvoeding
Kleine stukjes in de babyvoeding laten, is een andere manier om het kind beetje bij beetje het vaste voedsel te laten voelen, zonder hem te dwingen al het voedsel in vaste vorm in één keer op te eten.
U kunt ook de strategie gebruiken om slechts de helft van de babyvoeding te kneden en de andere helft uit hele voedingsmiddelen te laten bestaan, en proberen de textuur van elk voedsel tussen lepels af te wisselen.
3. Creëer beloningen om aan te moedigen
Door kleine beloningen te creëren, wordt het kind aangemoedigd om vooruitgang te boeken in het voeden, en het is mogelijk om prikkels te gebruiken zoals klappen en glimlachen bij elke lepel waarop hij kan kauwen, of het kind uit de stoel laten komen om met de andere gezinsleden aan tafel te gaan zitten, het zal haar een gevoel van belangrijkheid en volwassenheid geven.
4. Laat het kind het eten oppakken
Door het kind het eten op te laten pakken en het een lepel te geven om vast te houden, zelfs als het er een puinhoop van maakt, wordt het een manier om hem aan te moedigen zichzelf te voeden en een gevoel van kracht bij het eten te voelen. Dit is een goede strategie, vooral als er een andere volwassene naast haar eet, aangezien het kind de neiging heeft om de handelingen van familieleden na te bootsen, inclusief de gebaren om voedsel naar de mond te brengen en op zichzelf te kauwen.
Bovendien verhoogt het laten meewerken van het kind aan de bereiding van de maaltijd ook de intimiteit van het kind met voedsel en maakt het hem eerder geneigd het voedsel te proberen dat hij hielp produceren.
5. Start het voedselintroductieproces opnieuw
Zelfs als uw kind ouder is dan twee jaar, kan het opnieuw starten van het hele voedselintroductieproces de meest effectieve manier zijn om ze vast voedsel te laten eten. Om opnieuw te beginnen, zou je moeten proberen om alleen te beginnen met geraspt fruit of geraspt fruit in snacks, waarbij je de melk, pap en puree nog steeds als hoofdmaaltijden van de kleine laat.
Als het kind accepteert fruitpap te consumeren, probeer dan het fruit in kleine stukjes en gezouten pap te introduceren, bijvoorbeeld met puree, gepureerde eieren en gehakt, waarbij u er altijd aan denkt het kind tijdens de maaltijd nooit te dwingen of te bedreigen. .
Bekijk deze en andere tips in de volgende video:
Gevolgen voor de ontwikkeling van kinderen
Kinderen die niet kauwen, geven ze vaste stoffen, en eten alleen puree, babyvoeding, pap en vloeibare of romige soepen, kunnen problemen krijgen zoals vertraagde spraak en problemen met het correct reproduceren van geluiden als gevolg van gebrek aan kauwen en stimulatie van de gezichtsspieren. . Als gevolg van weinig of slecht spreken, kan het kind zich minderwaardig of buitengesloten voelen als het bijvoorbeeld op school gaat samenwonen met andere kinderen.
Deze kinderen hebben de hulp nodig van een kinderarts en een voedingsdeskundige, zodat ze geen voedingsstoffen in de voeding missen, waardoor hun immuniteit in gevaar komt en er geen tekort is in hun groei en intellectuele ontwikkeling.
Geleidelijk aan went ze eraan en binnen een paar maanden kan het mogelijk zijn om een groot verschil in haar dieet en ook in haar groei en ontwikkeling op te merken.